-
1 esir
пле́нник (м) пле́нный эфи́р (м)* * *I1) пле́нныйesir almak — взять / захвати́ть пле́нного
esir düşmek — попа́сть в плен
esir etmek — брать в плен; порабоща́ть
esir olmak — а) попа́сть в плен; б) перен. стать пле́нником
esir yatmak — находи́ться в плену́ ( продолжительное время)
2) разг. рабesir ticareti — работорго́вля; торго́вля раба́ми
3) перен. пле́нник, рабâdet esiri — раб привы́чки
güzelliğinin esiri oldu — он был пленён её красото́й
II хим. физ.kocasının esiri oldu — она́ преврати́лась в рабы́ню своего́ му́жа
эфи́р
См. также в других словарях:
esir yatmak — savaşta düşman eline düşüp uzun süre tutsak kalmak, esarette kalmak … Çağatay Osmanlı Sözlük
esir — 1. is., Ar. esīr 1) Tutsak 2) Köle 3) mec. Bir düşünceye veya bir kimseye körü körüne bağlı olan kimse Onun güzelliğinin esiri oldular. Birleşik Sözler esir almaca esir kampı Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller esir almak esir düşmek es … Çağatay Osmanlı Sözlük